Zašto treba ići na koncert: MОNO 24. april 2019. SKC Beograd

MONOteizam sada!

Nakon prošlogodišnjeg nastupa na Meltdown festivalu u Londonu, odazvavši se na specijalan poziv Roberta Smita (The Cure) gde su nastupali sa bendovima kao što su My Bloody Valentine, Nine Inch Nails, Mogwai i Deftones, bend MONO će odsvirati svoj četvrti koncert u Srbiji, u sredu 24. aprila.

Koncert se održava u Studentskom kulturnom centru (SKC) u Beogradu, u organizaciji koncertne agencije Rock Svirke, sa početkom u 19 časova, uz podršku grupa Arabrot iz Norveške i čelistkinje Jo Quail iz Velike Britanije. 

MONO je četvoročlani instrumentalni sastav oformljen 1999. godine u Tokiju. Njihov jedinstveni pristup kombinovanju dirljivo orkestriranih aranžmana i šugejz gitarske buke smatra se veoma zadivljujućim, toliko da njihov muzički izraz praćen raznovrsnom zvučnom paletom nadilazi rok žanr i obitava u okviru sopstvenog kraljevstva. Jednom prilikom ih je britanski muzički magazin NME opisao kao "muziku za Bogove".

Spot za pesmu "Breathe"

Bend navodi razne eksperimentalne, avant-rok i klasične muzičare kao inspiraciju, ali je kažu i da je njihov cilj da prevaziđu žanr, odbacujući post-rok etiketu koju često dobijaju. MONO zvuk karakterišu olovne i ritam gitare Gotoa i Ioda, koji intenzivno koriste efekte reverba, distorzije i dileja. Nastupi uživo su poznati po svom intenzitetu, kako u igri tako i u dinamici.

"Muzika komunicira neprenosivim; to znači da nam termin kao što je 'post-rock' ne znači mnogo, jer muzika treba da prevaziđe žanr da bi bila smislena", Takakira Goto

Spot za pesmu " Requiem For Hell"

MONO je tokom svoje karijere crpeo uticaj iz različitih muzičkih i ne-muzičkih izvora. Kada su nastali, njihovi glavni uticaji bili su američki eksperimentalni rock bend Sonic Youth i anglo-irski "shoegaze" heroji Mi Bloody Valentine i to u fazi kada su pravili "Under the Pipal Tree" i "One Step More and You Die". Kako je bend proširio svoje muzičke ukuse, počevši od albuma Valking Cloud and Deep Red Ski Flag Fluttered and The Sun Shined (2004), potpali su pod uticaj "muzike sa izvora", kao što je rad nemačkog klasičnog kompozitora Ludviga van Betovena ili pak italijanskog filmskog kompozitora Enia Morikonea.

Deca zvuka: Cipola, Tamaki, Taka i Yoda

Na red je, logično, kasnije došao i poljski minimalistički kompozitor Henrik Gorecki. Frontmen i gitarista Takakira "Taka" Goto (Taakakira Goto) često spominje i danskog reditelja Larsa Fon Trira (posebno njegov film iz 1996, Breaking the Waves) kao glavni uticaj na formiranje benda, u smislu izražavanja različitih emotivnih dubina i visina.

Sada je u toku turneja u okviru poslednjeg studijskog albuma "Nowhere Now Here" (2019). Stanite slobodno ispred ovog japanskog zvučnog zida i budite bliži božanstvu.

U nastavku, pogledajte spot za pesmu "Follow The Map"

D.M.